W dniu 16 lipca br. Podlaska Izba Rolnicza po zapoznaniu się z projektem zmian w ustawie o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich wniosła następujące uwagi:
Zdaniem samorządu rolniczego województwa podlaskiego wprowadzenie obowiązkowego systemu ubezpieczeń jest jak najbardziej zasadne. Jednak aby miał on rację bytu niezbędne jest zagwarantowanie dopłat do ubezpieczeń dla wszystkich rolników oraz do wszystkich posiadanych gruntów. Zasady i warunki ubezpieczenia powinny być ujednolicone we wszystkich zakładach ubezpieczeniowych. Na ten moment wiele kwestii budzi wątpliwości, jak chociażby zasady szacowania szkód, zasady odwołania od decyzji ubezpieczyciela, czy wypłaty odszkodowań.
Warto pamiętać, że obecnie wiele gospodarstw jest w trudnej sytuacji i może nie sprostać finansowo opłaceniu obowiązkowego ubezpieczenia. Może warto zastanowić się w jaki sposób wesprzeć gospodarstwa rolne i zagwarantować ceny gwarantujące opłacalność produkcji.
Ponadto uważamy, że wprowadzenie zasady ubezpieczenia wszystkich gruntów ornych powinno następować stopniowo, po usprawnieniu systemu dopłat. Początkowo obowiązkowym ubezpieczeniem można objąć np. min. 50 % powierzchni gruntów ornych od min. 1 ryzyka. Pozostała część gruntów, w tym trwałe użytki zielone oraz pozostałe ryzyka – powinny być również z dofinansowaniem 65 % kosztów składki, ale tylko dla zainteresowanych.
Kolejną ważną kwestią, która powinna znaleźć się w nowej regulacji jest stworzenie jasnych procedur, gwarantujących odszkodowania adekwatne do rozmiaru poniesionej szkody, przy rozsądnych cenach stawek ubezpieczeniowych. Należy zadbać, by wypłata odszkodowań była prosta i sprawna. Nie można dopuszczać do sytuacji, gdy zakłady ubezpieczeń będą uchylały się od wypłaty odszkodowań zasłaniając się, np. długimi procedurami. Nad prawidłowością wydatkowania dotacji z budżetu państwa powinien być nadzór odpowiednich instytucji państwowych.
Środki finansowe przeznaczone na ubezpieczenia powinny „iść za rolnikiem”, tzn., że będzie miał on swobodę w wyborze ubezpieczyciela, z którym zawrze umowę. Nie może być tak, że środki są odgórnie zakontraktowane i gdy wyczerpią się w jednym zakładzie to rolnik będzie zmuszony zmieniać towarzystwo ubezpieczeniowe, albo zawrzeć umowę na warunkach komercyjnych.
Za niezasadne także w projekcie w/w ustawy, uważamy podwyższenie wysokości kary za niedopełnienie obowiązku ubezpieczenia. Powinno się iść w kierunku racjonalizacji systemu ubezpieczeń, tak by był on atrakcyjny dla rolników, tzn. urealniony w stosunku do potrzeb i wypłacalny w przypadku wystąpienia szkody.
Kolejny uwaga dotyczyła skrócenia okresu karencji do 7 dni.
W opiniowanym projekcie nadal brakuje możliwości ubezpieczenia zwierząt od padnięcia. Mimo wniosków ze strony rolników o potrzebie uwzględnienia tego ryzyka w systemie ubezpieczeń, nie zostało ono uwzględnione w w/w projekcie.
Mając świadomość ważności wprowadzanych zagadnień liczymy na uwzględnienie naszych uwag w finalnym kształcie ustawy.