W omawianym okresie sprawozdawczym Zarząd Podlaskiej Izby Rolniczej realizując
zadania statutowe oraz uwzględniając wnioski wpływające z Rad Powiatowych
występował w następujących sprawach:
6 grudnia br. W związku z napływającymi sygnałami od
rolników, których gospodarstwa rolne znajdują na obszarach Natura 2000,
Podlaska Izba Rolnicza zwróciła się do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska
w Białymstoku z prośbą o wyjaśnienie jaka jest procedura dotycząca oczyszczania
rzek na obszarze Natura 2000 oraz jakie działania mogą bez zgody RDOŚ wykonywać
rolnicy gospodarujący na tych terenach.
Odpowiedź
na w/w wystąpienie – pismo z dnia 13 grudnia 2012 r. nr WPN.670.1.101.2012.BM
17 grudnia br. Podlaska Izba Rolnicza podtrzymuje swoje
stanowisko z dnia 26.06.2012r.wobec ustanowienia w województwie podlaskim
obszarów szczególnie narażonych na azotyny pochodzenia rolniczego, z których
odpływ azotu ze źródeł rolniczych należy ograniczyć. Nadal uważamy, iż brak
jest wiarygodnych wyników badań świadczących, że przekroczenie azotanów
pochodzi ze źródeł rolniczych.
Po
zapoznaniu się z projektem rozporządzeń Dyrektora RZGW w sprawie wprowadzenia
programu działań mających na celu na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł
rolniczych dla obszarów szczególnie narażonych PIR wnosi następujące uwagi:
1. Wprowadzenie okresu przejściowego dla przechowywania
obornika na płytach najlepiej 4 lata do końca obowiązywania programu – jest
wiele rolników którzy nie mają płyty – 1 marca jest to termin bardzo krótki na
dostosowanie się do tego wymogu.
2. Wprowadzenie okresu przejściowego na przechowywanie
pasz soczystych na zabezpieczonym gruncie do 1 marca 2014 r. 1 marca 2013 to
termin nierealny do wykonania – obecne pasze soczyste były wykonane przez
rolników bez wiedzy o wprowadzeniu planowanego wymogu.
3. Wydłużenie terminu wywozu gnojówki, gnojowicy na łąki
trwałe i pastwiska trwałe do 15 listopada – 15 sierpień to okres zdecydowanie
zbyt krótki, zwłaszcza zważywszy na fakt, że coraz częściej jesień bywa ciepła
z małymi opadami.
4. Zmiana maksymalnych dawek nawożenia azotem dla upraw w
plonie głównym dla kukurydzy na zielonkę z 260 do 350 N kg/ha oraz dla
motylkowych z trawami (zarówno w pozycji pastewne na zielonkę jak i jako rośliny
wieloletnie) z 100 do 250 kg N/ha ze względu na fakt, iż rolnicy mają różne
proporcje traw i motylkowatych, w sytuacji kiedy trawy jest ponad 50% uprawa
wymaga większego nawożenia azotem oraz zwiększenie dawki azotu dla sorgo w tym
zasiewy mieszane
z kukurydzą do 300 kg N/ha.
5. Zmienić zapis Działu II „Obowiązki …. Rozdział I
okres nawożenia pkt 2 utrzymać okres wywożenia obornika w terminie od 1 marca
do 30 listopada.
6. Załącznik nr 5 maksymalne dawki nawożenia jest
załącznikiem bardzo niebezpiecznym dla rolników, ponieważ pomimo dopuszczenia
dawki azotu z nawozów naturalnych 170 kg N/ha wg rozporządzenia, ta tabelka
wyklucza taki zapis w wielu uprawach. Okazuje się, że na wiele upraw w ogólne
nie można stosować żadnego nawożenia nawet nawozów
naturalnych. W wielu przypadkach natomiast są to dawki zbyt małe. Np. podana
dawka azotu w kg na 1 ha mieszanki zbożowej lub mieszanki motylkowych z trawami
to 100 kg – ze wszystkich źródeł (nawozy naturalne, organiczne oraz mineralne).
Nijak to się ma do zapisu & 36 (170 kg N/ha z nawozów naturalnych). Wobec
tego nasuwa się również pytanie kiedy rolnik przekroczy max ilość produkowanych
w gospodarstwie nawozów. Przecież jest wielu rolników będących podatnikami
podatku VAT – mają zatem faktury na zakup nawozów mineralnych. Jeżeli załącznik
nr 5 wskazuje maksymalne dawki N na 1 ha to zapis max 170 kg N/ha nie ma
zastosowania jeżeli dawki z załącznika nr 5 są mniejsze. Przykład 15 ha
gospodarstwo ma 15 DJP bydła i następującą strukturę upraw 3 ha koniczyny (max
30kg N/ha) 4 ha trawy z motylkowatymi (max 100 kg N/ha) 1 ha kukurydzy (max 260
kg N/ha) oraz 7 ha mieszanki zbożowej (max 100 kg N/ha). Rolnik zakupił
dodatkowo tonę saletry i moczniku. W takiej sytuacji może się okazać, iż mimo,
że rolnik ten ma 1 DJP na 1 ha, więc z prostego wyliczenia nie wyjdzie 170 kg
N/ ha z nawozów naturalnych to jednak zważywszy na strukturę upraw będzie
posiadał nadwyżkę azotu którą będzie musiał zbyć. Z jego struktury upraw
wynika, że może on maksymalnie ze wszystkich źródeł zastosować
tylko ok. 97 kg N/ha.
18 grudnia br. Apel Podlaskiej Izby Rolniczej w
sprawie obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania oraz środków na
modernizację gospodarstw rolnych został przesłany do Ministra Rolnictwa i
Rozwoju Wsi, Komisji Rolnictwa , Posłów RP województwa podlaskiego oraz
Wojewody Podlaskiego.
Samorząd rolniczy województwa podlaskiego z niepokojem przyjmuje doniesienia
o planowanych zmianach przepisów regulujących wyznaczenie obszarów o
niekorzystnych warunkach gospodarowania, tzw. ONW-u. Zmiany owe mają pójść w
kierunku ograniczenia powierzchni takich obszarów. Jako przedstawiciele
rolników województwa podlaskiego chcemy stanowczo zaprotestować przeciwko takim
zmianom.
Województwo podlaskie charakteryzuje się ograniczonymi warunkami gospodarowania, na które
składają się warunki pogodowe, krótki okres wegetacji oraz słabe gleby. Klimat
województwa podlaskiego jest najchłodniejszym na całym niżu polskim, przejawia
się długą zimą, najkrótszym okresem wegetacji, krótkim przedwiośniem oraz
bardzo niską średnią temperatur roczną. Wszystkie te cechy sprawiają, że jest
on bardzo niekorzystny dla rolnictwa. Podobnie jak struktura obszarowa, w
której największy odsetek zajmują gleby IV, V i VI klasy bonitacyjnej. Gleby
najwyższej klasy I nie występują, zaś
w klasie II ich udział jest znikomy.
Ze względu na trudne warunki klimatyczno – glebowe w naszym województwie dominuje
produkcja zwierzęca, szczególnie produkcja mleka która jest bardzo
pracochłonna
i wymaga zaangażowania maksimum czasu. Dokładając do tego niestabilność
ekonomiczną
i niepewną przyszłość (np. zniesienie kwot mlecznych) mamy kolejny czynnik
predysponujący nasze województwo do obszarów ONW- u, tj. migracja ludności.
Kolejnym elementem utrudniającym produkcję rolniczą paradoksalnie są walory przyrodnicze
naszego regionu. Przyroda naszego województwa jest jednym z najlepiej
zachowanych obszarów w kraju, co przekłada się na największą powierzchnię
obszarów chronionych: trzy Parki Narodowe, w tym największy w kraju, liczne Rezerwaty
Przyrody, Parki Krajobrazowe oraz obszary chronionego krajobrazu (33%
województwa stanowi krajowa sieć obszarów chronionych). Jesteśmy dumni z tego
dziedzictwa, rozumiemy
i popieramy potrzebę ochrony przyrody, jednak nie można zapominać o ludziach
żyjących na tych terenach, którzy mają prawo do godziwych warunków życia, a
wyznaczenie obszarów chronionych często niesie ze sobą ograniczenia produkcji,
co niewątpliwie powinno wiązać się z rekompensatą dla rolników gospodarujących
na takich obszarach. Ta sama zasada powinna obowiązywać przy wdrażaniu
Dyrektywy Azotanowej, tj. przy wyznaczaniu obszarów szczególnie narażonych na
azotany pochodzenia rolniczego, z których odpływ azotu ze źródeł rolniczych do
wód należy ograniczyć (tzw. OSN). To kolejne utrudnienie produkcji, które nie
ominęło naszych rolników, bowiem w roku bieżącym część województwa podlaskiego
znalazła się w obszarach OSN.
Mając
na względzie powyższe nie ulega wątpliwości naszym zdaniem, że województwo
podlaskie jest szczególnym obszarem gospodarowania i z całą pewnością powinno
być wspierane i zaliczone do obszarów ONW-u, o co apelujemy!
Kolejnym
nurtującym nas problemem są zapowiedzi przesunięcia niewykorzystanych środków
Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 z działania „Modernizacja
gospodarstw rolnych” z województwa podlaskiego do innych województw,
z czym absolutnie nie możemy się zgodzić.
Województwo
podlaskie jest regionem dynamicznie rozwijającym się. Nasi rolnicy ciężka pracą
starają się sprostać coraz to nowym wymogom, które szczególnie w produkcji
zwierzęcej i produkcji mleka, a ta dominuje w naszym regionie, są kosztowne. O
rozwoju produkcji mleka zdecydowały liczne inwestycje, które w przeważającej
większości są sfinansowane z kredytów. Działalnie „Modernizacja gospodarstw
rolnych” była swego rodzaju ulga i pomocą przy inwestycjach dlatego też
cieszyła się w naszym województwie ogromną popularnością. Liczba złożonych
wniosków podczas ostatniego naboru świadczy
o tym jak potrzebne są te środki dla naszego rolnictwa. Perspektywa zniesienia
kwot mlecznych wiąże się z niepewnością co do przyszłości produkcji mleka i z
pewnością będzie kolejnym dużym sprawdzianem szczególnie dla naszych
producentów mleka. Aby móc stanąć do konkurencji w tym sektorze potrzebujemy
wsparcia, m.in. w postaci środków na zakup nowych maszyn i wprowadzenia nowych
technologii. Dlatego też uważamy, ze decyzja
o przesunięciu środków z w/w działania będzie bardzo niekorzystna.
Warto również podkreślić, że złożone wnioski są rozpatrzone i gotowe do
realizacji,
a to znaczy że oprócz pracy i nakładów rolników w przygotowanie owych wniosków,
ogrom pracy wykonali także pracownicy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji
Rolnictwa.
Biorąc pod uwagę przedstawione argumenty prosimy Pana Ministra o rozważenie
przedmiotowej kwestii, czy warto odrzucać 2 200 gotowych do realizacji
wniosków, pozbawiając środków tych którzy na nie czekają i którzy ze strony
resortu rolnictwa słyszeli zapewnienia, że pieniądze trafia do nich i przesuwać
je w rejony gdzie zarówno rolnicy jak
i ARiMR będzie musiała wdrażać całą procedurę naboru.
Liczymy na zrozumienie naszych postulatów i korzystne rozstrzygnięcie.
Odpowiedź na w/w apel – pismo z dnia 11 stycznia 2013 r. nr UEM-an-bp-521-1/13(54)
27grudnia br. Wobec pojawiających się sygnałów od
rolników z województwa podlaskiego, Podlaska Izba Rolnicza zwróciła się do
Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowy Inspektorat Pracy w Białymstoku oraz do
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w Białymstoku z prośbą o informację
na jakie maszyny/urządzenia powinien mieć uprawnienia rolnik, aby mógł we
własnym gospodarstwie korzystać.
Prosimy o pełną informację w zakresie listy maszyn i urządzeń, które obligują
rolników do podjęcia czynności związanych z uzyskaniem odpowiednich certyfikatów oraz
podstawę prawną i wykaz sankcji karnych.
Odpowiedź na w/w wystąpienie – pismo z dnia 02 stycznia 2013 r. nr
2B-019-4560-Sp331-Sa01/12
27 grudnia br. Zarząd Podlaskiej Izby Rolniczej na
wniosek delegatów zwraca się z propozycją do Krajowej Rady Izb Rolniczych o
rozważenie zmiany terminu wyborów do Izb Rolniczych. Obecna sytuacja w zakresie
zainteresowania izbami rolniczymi, jak również frekwencja wyborcza są znikome o
czym świadczy liczba kandydatów na delegatów, a jeszcze bardziej liczba osób
biorąca udział w głosowaniu. Powinniśmy dążyć do rozpowszechniania wiedzy o
naszej działalności, osiągnięciach i podejmowanych działaniach na rzecz
polskiego rolnika i polskiego rolnictwa. Pierwszym krokiem, jaki należałoby
podjąć, w tym celu jest zmiana terminów wyborów do izb rolniczych i wyznaczenie
daty zbieżnej np. z wyborami samorządowymi. Ograniczyłoby to znacznie koszty
obsługi wyborów, zmniejszyło zdenerwowanie ludzi zbędnymi wydatkami wobec i tak
trudnej sytuacji gospodarczej kraju. Wreszcie osiągnęlibyśmy frekwencję
wyborczą na poziomie wyborów samorządowych.
Pozostawienie obecnego stanu rzeczy nawet przy ciężkiej i mozolnej pracy z naszej strony w
postaci kampanii informacyjnych, szerzenia wiedzy wśród rolników Izb Rolniczych
do wyborów samorządowych będzie również fakt pojawienia się nas – Izb
Rolniczych na stałe w świadomości rolników.
27 grudnia br. Podlaska Izba Rolnicza działając na
wniosek rolników z województwa podlaskiego, zwróciła się z prośbą do Agencji
Nasiennej o udzielenie informacji dotyczących uzyskanych danych adresowych
rolników przez Agencję Nasienną Sp. z o.o.. Z informacji przekazywanych przez
rolników wynika, iż dużo osób nie kupuje materiału siewnego z Centrali
Nasiennej. Wobec powyższego zastanawia nas skąd są brane informacje o rolniku,
prosimy o udzielenie odpowiedzi.
Odpowiedź na w/w wystąpienie – pismo z dnia 27 grudnia 2012 r. nr AN/116/12/12
Zarząd PIR opiniował następujące akty prawne:
31 grudnia br. Podlaska Izba Rolnicza po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia
Rady Ministrów w sprawie wysokości dopłat do składek z tytułu ubezpieczenia
upraw rolnych i zwierząt gospodarskich w 2013r. wnosi swoje uwagi, proponujemy
zwiększenie stawki do 60% zarówno do upraw rolnych jak i zwierząt
gospodarskich.
Ponadto uważamy, że zmianie powinny ulec także zapisy ustawy z dnia 7 lipca 2005
r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich. Uwagi do ustawy
padają zarówno ze strony rolników jak i firm ubezpieczeniowych. Główne
postulaty to:
-dopłata państwa powinna wynieść co najmniej 60% ;
-rozszerzenie katalogu ryzyk, gdyż nie tylko powodzie, huragany czy grad
doświadczały
w ostatnich latach rolnicy. W wyniku zdarzeń losowych często zachodziła
konieczność dokonania tzw. uboju z konieczności, stąd też postulaty o włączenie
także tego zdarzenia
do katalogu ubezpieczeń;
-zmiana zasad szacowania, poprzez zmianę definicji źdźbła, która powinna być
różnaw zależności od okresu szacowania;
-uwzględnienie w zapisach ustawy szkód wyrządzanych wewnątrz budynku, np.
porażenie zwierząt prądem;
-obniżenie pułapu wystąpienia strat w gospodarstwie rolnym do 20 % i znaczne
obniżenie składki z tytułu kontynuacji polisy ubezpieczeniowych i tzw. lat
bezszkodowych;
-włączenie użytków zielonych do katalogu upraw z możliwością ich ubezpieczenia
-ma to szczególne znaczenie w rejonach z hodowlą bydła;
-„umowa ubezpieczenia obejmuje co najmniej trzy rodzaje ryzyka, o których mowa w ust.
1.”
Do tej pory rolnik mógł wybrać tylko jedno ryzyko od którego chce zawrzeć umowę
ubezpieczenia. Zwiększenie liczby ryzyk do minimum trzech może skutkować
wzrostem składek ubezpieczenia lub w przypadku ubezpieczeń upraw rolnych
ubezpieczenie od ryzyka, które nie będzie miało miejsca.
– w art. 5 w ust. 2 w pkt. 1 lit. a i b. – zmienić zapis w punkcie a z 7% do 9 %
sumy ubezpieczenia upraw; w przypadku rozdzielenia rodzajów ryzyka suma
ubezpieczenia danej uprawy dotyczy wszystkich rodzajów ryzyka
31 grudnia br. Podlaska Izba Rolnicza opiniowała projekt rozporządzenia Ministra
Skarbu Państwa w sprawie programu prywatyzacji Krajowej Spółki Cukrowej oraz
trybu zbywania akcji tej spółki plantatorom buraków cukrowych oraz pracownikom.
Szanowny Panie Ministrze
W piśmie do Podlaskiej Izby Rolniczej MSP/DPR/9328/12) z 9 października 2012 roku
informuje Pan, że MSP nie ma możliwości skierować oferty zbycia należnych do
Skarbu Państwa akcji KSC dla byłych plantatorów i byłych pracowników Spółki,
którzy posiadają akcje Krajowej Spółki Cukrowej.
Panie Ministrze, wystarczyłby jeden zapis w projekcie rozporządzenia i byłaby sprawa
załatwiona.
Pierwsza próba prywatyzacji w dniu 20 września 2011 roku prospektu emisyjnego nie
zakończyła się podpisaniem umów sprzedaży akcji ponieważ zabrakło chętnych na
wykup (brak środków finansowych uprawnionym podmiotom).
Spółka planuje osiągniecie w roku obrotowym 2011/2012 zysku netto w wysokości co
najmniej 510 mln zł, dlatego Panie Ministrze należy w trybie pilnym oszacować
aktualną wartość akcji KSC(obecna cena nominalna akcji KSC 1,00 zł to kpina).
Byli plantatorzy i byli pracownicy zostali oszukani w momencie regulacji rynku
cukru, a teraz po raz kolejny nie mają możliwości uczestniczenia w dalszej
prywatyzacji ( dotowanej przez Skarb Państwa).
Wobec powyższego nasuwa się pytanie- czym nasze akcje różnią się od tych akcji, które
Ministerstwo Skarbu Państwa promuje na koszt wszystkich podatników w momencie
aktualnego kryzysu w Polsce.
Ten problem dotyczy wszystkich byłych plantatorów i byłych pracowników wygaszonych
cukrowni i rejonów plantacyjnych w całej Polsce, a nie tylko Podlasia jak się
sugeruje w pismach i wypowiedziach.
27 grudnia br. Po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia w sprawie
szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach
działania „Modernizacja gospodarstw rolnych” objętego PROW na lata 2007-2013,
Podlaska Izba Rolnicza wnosi swoje uwagi dotyczące obszaru przyznawania pomocy.
W nowym projekcie rozporządzenia z zainteresowaniem przyjmujemy zapisy
preferujące przyznanie pomocy tym potencjalnym beneficjentom, którzy nie
uzyskali wsparcia w ramach działania „ Modernizacja gospodarstw rolnych’’ PROW
2007-2013. Jednak nie akceptujemy zapisów mówiących o tym, że nowe nabory
wniosków o przyznanie pomocy będą przeprowadzane tylko w województwach, w
których będą dostępne środki do przyznania pomocy.
Podlaska Izba Rolnicza wnosi o uwzględnienie dodatkowego naboru w ramach działania
„Modernizacja gospodarstw rolnych’’ także w tych
województwach,
w których są niezrealizowane wcześniej złożone przez rolników wnioski w ARiMR .
Takie zapewnienie w ciągu ostatniego roku otrzymywaliśmy od Ministra
Rolnictwa
i Rozwoju Wsi.
W woj. Podlaskim w ostatnim naborze na działanie „Modernizacja gospodarstw
rolnych” wnioski złożyło ponad 3200 rolników i nadal ponad 2000 czeka na ich
rozpatrzenie . Kwota przyznanej pomocy na to działanie była zbyt skromna w
porównaniu do potrzeb i warunków gospodarowania rolników na obszarze woj.
podlaskiego. To region o bardzo dynamicznym rozwoju produkcji mleka i ogromnych potrzebach
inwestycyjnych. O rozwoju produkcji mleka zdecydowały liczne
inwestycje, które w przeważającej większości są sfinansowane z kredytów.
Umożliwienie rolnikom woj. podlaskiego
skorzystanie
z dodatkowego naboru w ramach „Modernizacja gospodarstw rolnych” może być już
dzisiaj pewna pomocą w perspektywie czekających nas przygotowań do uwolnienia
produkcji mleka.
Kolejnym argumentem który przemawia za tym aby uruchomić nabór
wniosków w tych województwach w których są niezrealizowane wcześniej złożone wnioski
jest to że – rolnicy już ponieśli koszty związane z przygotowaniem wniosków a
pracownicy ARiMR sprawdzili i przyjęli te wnioski do realizacji .
Wobec powyższego nie zgadzamy się z zapisem w projekcie rozporządzenia – § 1 pkt 4 i
wnioskujemy o uwzględnienie w kolejnym rozdaniu środków z działania
„Modernizacja gospodarstw rolnych” tych województw w których są nie
zrealizowane wnioski z tego działania w tym także w woj. podlaskim.
Ponadto w omawianym okresie sprawozdawczym :
· przedstawiciele Podlaskiej Izby Rolniczej uczestniczyli
w posiedzeniach m.in.: Krajowej Rady Izb Rolniczych, Krajowej Rady
Spółdzielczości, Rady Społecznej Doradztwa Rolniczego, Wojewódzkiej Rady
Zatrudnienia, Powiatowych Radach Zatrudnienia oraz w posiedzeniach Zespołu
Doradczego ds. Rozwiązywania Problemów w Rolnictwie;
· odbyło się posiedzenia Zarządu,
· wydano opinię dotyczące zmiany
przeznaczenia gruntów,
· wydano opinie dotyczących sprzedaży
gruntów z ANR, MRiRW
· udzielono wielu porad i pomocy m.in. w
pisaniu odwołań od decyzji ARiMR,