WYSTĄPIENIA za okres styczeń 2013 rok

wpis w: Wystąpienia | 0

W omawianym okresie sprawozdawczym Zarząd Podlaskiej Izby Rolniczej realizując zadania statutowe oraz uwzględniając wnioski wpływające z Rad Powiatowych występował w następujących sprawach:

 

 

 

4 stycznia br. Zarząd Podlaskiej Izby Rolniczej po zapoznaniu się z wnioskami z rad powiatowych zwrócił się z prośbą do Krajowej Rady Izb Rolniczych o rozpatrzenie spraw dotyczących:

1. Wydłużenie okresu polowań zbiorowych na dziki do końca lutego, rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 września 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz mówi, że w § 5 1) polowanie z psami lub naganką może odbywać się w okresie od dnia 1 października do dnia 31 stycznia. Populacja dzików z roku na rok jest coraz większa dlatego też jest potrzebny dłuższy termin na wystrzał aby zmniejszyć odpowiednio liczebność.

 

2. Wydłużenie terminu dotyczącego obowiązkowego zgłoszenia zdarzeń w IRZ do miesiąca w przypadku bydła. W chwili obecnej posiadacz zwierzęcia jest zobowiązany do jego oznakowania i zgłoszenia tego faktu w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przed opuszczeniem przez zwierzę gospodarstwa

  • w terminie do 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia – w przypadku bydła
  • w terminie do 180 dni od urodzenia – w przypadku owiec i kóz
  • bezzwłocznie, a fakt ten zgłosić nie później jednak niż przed dniem opuszczenia przez zwierzę gospodarskie siedziby stada – w przypadku świń.

Terminy wskazane przez ARiMR z informacji zgłaszanych przez rolników są stosunkowo za krótkie dlatego tez prosimy o pozytywne przychylenie się do naszego wniosku.

10 stycznia br. Podlaska Izba Rolnicza zwróciła się do Wojewody Podlaskiego, Marszałka Województwa Podlaskiego, Burmistrza Miasta Łapy, PKP Cargo S.A z prośbą o interwencje w sprawie likwidacji bocznicy przeładunkowej na stacji PKP w Łapach. Jak wiadomo z bocznicy w Łapach do tej pory korzystało wiele lokalnych firm. W ubiegłym roku tylko jedna z nich odebrała osiem składów całopociągowych po 900 ton nawozów. Jednak wraz z nowym rokiem bocznica została zamknięta, o czym nie poinformowano podmiotów dotychczasowych korzystających z przewoźników kolejowych. Jak tłumaczy rzecznik PKP Cargo, zarządcy obiektu, jego dzierżawa od PKP Nieruchomości była nieopłacalna, gdyż w 2012r. przewoźnik dostarczył do niego tylko trzy składy po 12 wagonów. Natomiast z informacji jakie posiadamy to w 2012r. to tych składów było 9 po 19 wagonów.

PKP Cargo zaproponowało przedsiębiorcom korzystanie z innych obiektów – w Białymstoku lub Szepietowie albo prywatnych bocznic w Łapach lub Sokołach. Jednak zdaniem przedsiębiorców jest to dużo droższe rozwiązanie.

Zamknięcie bocznicy na stacji PKP w Łapach, posiadającej ogromny potencjał przeładunkowy, dla samego miasta i gmin ościennych może okazać się kolejnym przejawem destabilizacji społecznej wobec likwidacji w ostatnich latach dwóch dużych zakładów przemysłowych w tym mieście – największej w kraju cukrowni i zakładów naprawczych taboru kolejowego. Zamknięcie bocznicy spowoduje likwidację firm w Łapach i okolicach, a co za tym idzie przyczyni się do utraty kolejnych wielu miejsc pracy przez mieszkańców Łap i okolic.

Powinniśmy wspierać wszelkie działania na rzecz ratowania podlaskiego rynku przed szkodliwymi działaniami, które sukcesywnie od wielu lat wpływają na zahamowanie jego rozwoju. Dlatego apelujemy do władz o interwencje w sprawie przywrócenia obsługi bocznicy w Łapach.

Odpowiedź na w/w wystąpienie – pismo z dnia 18 stycznia 2013 r. nr O.33.2.2012

Odpowiedź na w/w wystąpienie – pismo z dnia 18 stycznia 2013 r. nr DIS-I.8060.9.2013

 

10 stycznia br. Stanowisko Podlaskiej Izby Rolniczej w sprawie budżetu Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2014-2020, wysłane do Posłów RP województwa podlaskiego, Komisja Rolnictwa, Wojewoda Podlaski, Marszałek Województwa Podlaskiego, Krajowa Rada Izb Rolniczych.

Prace nad Wspólną Polityką Rolną po 2013 roku wkroczyły w kluczowy etap. Podjęte zostać muszą różne decyzje – począwszy od ogólnego budżetu dostępnego dla WPR po szczegóły pojedynczych działań w polityce rozwoju obszarów wiejskich.

Podlaska Izba Rolnicza z niepokojem obserwuje toczące się negocjacje na lata 2014-2020 i zauważa z premedytacją zaplanowany „skok” na finanse polskich przedsiębiorców rolnych.

Sukcesywne zmniejszanie środków finansowych na rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich, brak aktywnej polityki europejskiej, a zwłaszcza skutecznych działań w kierunku wprowadzenia równych dopłat bezpośrednich dla rolników i nieprzeciwdziałanie wzrostowi cen środków do produkcji rolnej to tylko nieliczne destrukcyjne czynniki „podcinające skrzydła” polskiemu rolnictwu.

Wielkość płatności bezpośrednich stoi pod największym znakiem zapytania. Obecnie stanowią one blisko trzy czwarte wydatków Unii Europejskiej na Wspólną Politykę Rolną, odpowiadając około jednej trzeciej całego unijnego budżetu. Dla wielu rolników stanowią ogromną część ich zysków i czy komuś się to podoba, czy nie, stały się podporą WPR.

Z ostatnich informacji wynika, że budżet na dopłaty całej unii ma być zmniejszony o prawie 6%. Jeśli dojdzie do tak restrykcyjnych cięć w budżecie WPR, to nie zostaną dotrzymane zobowiązania wynikające z traktatów akcesyjnych dla nowych państw członkowskich. W kontekście mniejszego budżetu na dopłaty bezpośrednie, zachodzi obawa, że dochodzenie do pełnych płatności zostanie oddalone na dalszy plan lub też w ogóle nie zostanie zrealizowane.

Polskie rolnictwo oraz przemysł rolno-spożywczy wymagają dalszych dofinansowań na rozwój i restrukturyzację. Polska wieś to nie tylko duże sukcesy w produkcji, ale również duże problemy, m. in. bezrobocie oraz opóźnienie rozwojowe w stosunku do państw starej UE.

Już teraz polscy rolnicy borykają się z niepewnością destabilizacji na poszczególnych rynkach rolnych ze względu na niedawny wzrost wahań na światowych rynkach towarowych.

Podlaska Izba Rolnicza apeluje do wszystkich, którzy mają wpływ na przebieg negocjacji, aby budżet WPR był potraktowany na równi z polityką spójności. Żądamy odejścia od niesprawiedliwych, historycznych płatności, które są niekonkurencyjne oraz dyskryminujące.

Jesteśmy zdania, iż rynek rolny i zatrudnieni w nim rolnicy przyczyniają się do stabilności gospodarczej. Jednak aby było to możliwe potrzebujemy silnej Wspólnej Polityki Rolnej. Z tego względu apelujemy do Premiera i przedstawicieli rządu RP o podejmowanie korzystnych decyzji dla polskich rolników w sprawie WPR na lata 2014-2020.   Zależy nam na tym, aby sektor rolnictwa w UE był konkurencyjny i zdolny do zabezpieczenia bezpieczeństwa żywnościowego europejskim konsumentom, a nowe zasady płatności wiązały się z jak najmniejszymi formalnościami dla rolników.

 

10 stycznia br. Podlaska Izba Rolnicza z niepokojem odbiera sygnały dotyczące trudnej sytuacji polskiego rolnictwa, a zwłaszcza na rynku drobiu i trzody chlewnej, dlatego też wystąpiliśmy do Wojewody Podlaskiego.

Wzrost wydatków na pasze oraz rosnący import żywych zwierząt i mięsa, przyczyniają się do spadku opłacalności produkcji.

Od października zeszłego roku producenci kurcząt odczuwają zdecydowany spadek opłacalności w swojej branży powodowany szybszym wzrostem cen pasz w stosunku do cen żywca.

Ceny na rynku mięsa drobiowego przed świętami Bożego Narodzenia spadły gwałtownie poniżej stopnia opłacalności. Jeszcze w lipcu zeszłego roku za kilogram żywca zakłady płaciły średnio 4,16 zł. Najnowsze dane Ministerstwa Rolnictwa wskazują, że w okresie od 17 do 23 grudnia 2012 r. ceny w skupie wynosiły średnio 3,69 zł/kg. Ceny żywca są tak niskie, że nie pokrywają kosztów produkcji. Kondycja polskich hodowców, producentów i przetwórców drobiu pogarsza się z każdym miesiącem i jest coraz bardziej alarmująca. Główną przyczyną zaistniałej sytuacji jest brak zabezpieczenia właściwych relacji cenowych w obszarze środków produkcji, w tym przede wszystkim surowców paszowych.

Zdaniem Polskiego Związku Zrzeszeń Hodowców i Producentów Drobiu taka sytuacja spowodowana jest brakiem rozwiązań systemowych dotyczących możliwości kształtowania wielkości produkcji przez krajowy sektor drobiarski.

 

Ponadto w województwie podlaskim zanotowano również kolosalny spadek cen skupu żywca wieprzowego prawie o 2,00 zł w stosunku do listopada 2011r. Cena za kilogram żywca wieprzowego waha się obecnie od 4,80 zł do 5,10 zł netto. W ciągu ostatnich 10 lat w Polsce pogłowie trzody chlewnej spadło z 17 mln sztuk do obecnych 11 mln. Tylko w 2012r. w woj. podlaskim spadek wyniósł blisko o 22%. Szczególnie drastyczny spadek nastąpił w gospodarstwach utrzymujących lochy. Większość rolników zajmujących się tuczem warchlaki importuje z krajów europejskich.

Bardzo nas zaskoczyła propozycja powołanego w marcu zeszłego roku przez Ministra Rolnictwa Zespołu ds. opracowania programu wsparcia sektora produkcji trzody chlewnej. Zespół ten przygotowuje program odbudowy pogłowia trzody chlewnej, który będzie realizowany w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Jednym z podstawowych rozwiązań ma być finansowa pomoc, tym gospodarstwom, które zdecydują się wyspecjalizować w produkcji prosiąt i macior. Jednak jak się dowiedzieliśmy wsparciem objęto wyłącznie hodowców posiadających w chlewni stada powyżej 150 macior. Jak wiadomo w województwie podlaskim takich gospodarstw jest bardzo mało, a hodowla 150 macior wymaga dużych nakładów oraz zatrudniania specjalistów.

Naszym zdaniem takie działania będą wspierały jedynie ogromne spółki z obcym kapitałem. W województwie podlaskim jest duża rzesza mniejszych producentów rolnych utrzymujących się z produkcji żywca wieprzowego. Ponadto jest to dla rolników termin bardzo odległy i nie powstrzyma przed likwidacją stad macior. Dlatego konieczne jest natychmiastowe wsparcie sektora produkcji trzody chlewnej.

Co więcej od 1 stycznia 2013 na hodowców trzody chlewnej są nałożone dodatkowe zobowiązania wiążące się kolejnymi nakładami finansowymi. Zgodnie z nowymi przepisami lochy prośne w okresie od 4. tygodnia po pokryciu do 1. tygodnia przed planowanym wyproszeniem należy utrzymywać w grupach. Wymóg ten dotyczy gospodarstw utrzymujących 10 lub więcej loch lub loszek. Przepis będzie obowiązywać we wszystkich 27 krajach członkowskich, chociaż stan dostosowania krajów do tego wymogu jest bardzo zróżnicowany. W Polsce takich dostosowanych gospodarstw jest jedynie ok 40%, gdyż najwięcej problemów ze spełnieniem wymogu prawidłowego utrzymywania loch prośnych mają gospodarstwa liczące od 10 do 99 loch, a takich jest u nas najwięcej. Natomiast w większości pozostałych krajów unijnych wskaźnik ten kształtuje się to na poziomie 70-90%.

W związku z powyższym trudnym jest do zaakceptowania brak reakcji ze strony Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Podlaska Izba Rolnicza jako samorząd rolniczy ma na względzie zapewnienie równych szans mieszkańcom lokalnej społeczności oraz interesy wszystkich grup społecznych. Nasze województwo jest województwem typowo rolniczym, a praca w gospodarstwach rolnych i wypracowywany z nich dochód stanowią często jedyne miejsce pracy i źródło utrzymania dla większości rodzin. Sytuacja ta spowoduje upadek wielu mniejszych rodzinnych gospodarstw rolnych.

Kolejnym ważnym doniesieniem jest wstrzymanie wypłat dopłat bezpośrednich. Rok 2012 jest pierwszym rokiem, po wejściu Polski do UE, za który rolnicy nie otrzymali jeszcze dopłat bezpośrednich. W ubiegłych latach do tej pory co najmniej 50-70 proc. rolników już na swoich kontach miało pieniądze z dopłat bezpośrednich. W tej chwili, według naszych obliczeń, do dzisiaj, około 10 proc. rolników w Polsce otrzymało dopłaty bezpośrednie. Spora część rolników ma kredyty do spłacenia i wiele innych zobowiązań. Sytuacja jest o tyle trudna, że brak tych pieniędzy też powoduje, że rolnicy nie mogą zakupić środków do produkcji rolnej, przede wszystkim nawozów.

Prosimy Pana Wojewodę o wnikliwą analizę problemów, z jakimi się do Pana zwracamy i o podjęcie działań, aby omawiane problemy został rozwiązany zgodnie z oczekiwaniami społeczeństwa naszego województwa.

 

Zarząd PIR opiniował następujące akty prawne:

 

10 stycznia br. Po zapoznaniu się z projektem rozporządzenia o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Podlaska Izba Rolnicza wnioskowała o dodanie do art. 2 pkt. 8 o treści „konsumentów”. W brzmieniu obecnym projekt niniejszej ustawy nie obejmuje swoim zasięgiem konsumentów. W dobie rozwijającej się sprzedaży internetowej wzrasta ilość transakcji gdzie stroną lub stronami są osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej. Osoby fizyczne dodatkowo bardzo często świadczą usługi na zasadzie umów
o dzieło. Nie mając uprawnień do wystawiania faktur, ograniczone możliwości dochodzenia swoich roszczeń, stoją na przegranej pozycji.

Artykuł 2 wymienia następujące podmioty (strony transakcji handlowych), które
są objęte przepisami niniejszej ustawy:

 

  1. przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, ktorej odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną — wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Za przedsiębiorcow uznaje się także wspólników społki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

  1. podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 o swobodzie działalności gospodarczej działalność wytwórcza w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa,leśnictwa i rybactwa środlądowego, a także wynajmowania przez rolnikow pokoi, sprzedaży posiłkow domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystow.
  2. podmioty, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm)
  3. osoby wykonujące wolny zawód
  4. oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych
  5. podmioty zagraniczne prowadzące na terytorium RP przedsiębiorstwa na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne
  6. przedsiębiorcy z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
    o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej

 

Wobec naszej opinii nie jest to wystarczająca lista podmiotów, również osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, lub dokonujące transakcji poza tą działalnością powinny mieć zapewnioną ochronę. W związku z tym również art. 4 pkt. 1 powinien uzyskać inne brzmienie aby swym zasięgiem móc objąć również konsumentów i nie zawierać odniesień tylko i wyłącznie do transakcji zawieranych w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą lub zawodową.

 

Ponadto w omawianym okresie sprawozdawczym :

  • przedstawiciele Podlaskiej Izby Rolniczej uczestniczyli w posiedzeniach m.in.: Krajowej Rady Izb Rolniczych, Krajowej Rady Spółdzielczości, Rady Społecznej Doradztwa Rolniczego, Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia, Powiatowych Radach Zatrudnienia oraz w posiedzeniach Zespołu Doradczego ds. Rozwiązywania Problemów w Rolnictwie;
  • odbyło się posiedzenia Zarządu,
  • wydano opinię dotyczące zmiany przeznaczenia gruntów,
  • wydano opinie dotyczących sprzedaży gruntów z ANR, MRiRW
  • udzielono wielu porad i pomocy m.in. w pisaniu odwołań od decyzji ARiMR,